Toe, raak me aan’ van Phyllis Davis

Ben ik je baby,
toe, raak me aan.
Ik heb je aanraking nodig, meer dan je misschien ooit zult weten.
Was en verschoon en voed me niet alleen,
maar wieg me dicht tegen je aan, kus mijn gezicht en streel mijn lichaam.
Je kalmerende, zachte aanraking drukt veiligheid en liefde uit.

Als ik je kind ben,
toe, raak me aan.
Als ik tegenstribbel, je zelfs wegduw,
zet door, zoek manieren om aan mijn behoeften tegemoet te komen.
Je nachtzoen helpt mijn dromen te verzoeten.
Je aanrakingen overdag vertellen me wat je werkelijk voelt.

Als ik je tiener ben,
toe, raak me aan.
Denk niet dat ik omdat ik bijna volgroeid ben
niet hoef te weten dat je nog om me geeft.
Ik heb behoefte aan je liefdevolle armen, aan een tedere stem.
Als de weg vol stenen ligt, dan heeft het kind in me je nog steeds nodig.

Als ik je vriend ben,
toe, raak me aan.
Niets laat me duidelijker weten dat je om me geeft
dan een hartelijke omhelzing.
Een opbeurende aanraking als ik in de put zit,
verzekert me ervan dat ik word bemind
en stelt me gerust dat ik niet alleen ben.
Jouw troostrijke aanraking is misschien de enige die ik krijg.

Als ik je sekspartner ben,
toe, raak me aan.
Je denkt misschien dat je passie genoeg is,
maar alleen je armen houden mijn angsten tegen.
Ik heb behoefte aan je tedere, geruststellende aanraking
om me eraan te herinneren dat ik word bemind, gewoon om mezelf.

Als ik je volwassen kind ben,
toe, raak me aan.
Al heb ik een eigen gezin om vast te houden,
ik heb nog steeds behoefte aan de armen van pappie en mammie als
ik me gekwetst voel.
Als ouder kijk ik er anders tegenaan,
waardeer ik jullie meer.

Als ik je bejaarde vader of moeder ben,
toe, raak me aan
zoals ik werd aangeraakt toen ik nog heel jong was.
Houd mijn hand vast, zit dicht bij me, geef me kracht
en verwarm mijn vermoeide lichaam met jouw nabijheid.
Al is mijn huid nu gerimpeld, ze vindt het heerlijk om aangeraakt te worden.

Wees niet bang.
Raak me gewoon aan.